چشم من غرق تماشای کسی هست که نیست دل من زنده به رویایی کسی هست کی نیست مرغ دل بند سراپای کسی هست که نیست نفسم بند نفس هاي كسي هست كه نيست بي گمان در دل من جاي كسي هست كه نيست دور از عالم غوغا و همه مشغله ها بند در زلف تو و بسته ی این سلسله ها با وجود غم دوری و همه فاصله ها غرق روياي خودش پشت همين پنجره ها شاعري محو تماشاي كسي هست كه نيست. سردی هجر تو هر لحظه سرایت میکرد این دل غمزده با دوریت عادت میکرد عقل بیدار من از کرده ندامت میکرد کوچه درکوچه به خلقت زمین در چهار روز
مخمس بر غزل احسان کمال
هست ,ها ,دل ,کسی ,بند ,میکرد ,كسي هست ,كه نيست ,کسی هست ,هست كه ,و همه
اشتراک گذاری در تلگرام
تبلیغات
درباره این سایت